Շուրջ 80 տարի քիչ թե շատ արդյունավետ գործող միջազգային ֆինանսատնտեսական համակարգը, որ ստեղծվեց 2-րդ համաշխարհայինից հետո՝ Բրետոն Վուդս քաղաքում, մեր օրերում կանգնել է անկման եզրին:
Պետք չի թույլ տալ, որ նուռը նռնակ դառնա։ Նռնակը փոքր նուռը չի, նռնակը պայթում ա։ Իսկ երբ նուռը նռնակ ա դառնում, ազատության դուռն էլ դռնակ ա դառնում՝ նեղ դռնակ, որի միջով անցնել համարյա հնարավոր չի։
Փոքր երկրները անկախ չեն լինում, լավագույն դեպքում լինում են շառից-փորձանքից հեռու: Մեր բախտը չի բերել, և մենք ստիպված ենք եղել ընտրություն կատարել շառի և փորձանքի միջև:
Ես չեմ ճանաչում «gg» տաքսի ծառայության սեփականատեր Խաչատուր Գրիգորյանին։ Բայց ես տեսել եմ այդ մարդու արժանապատիվ գրառումը՝ «եթե հայ ես, եթե ինձ բարեւելուց ուզում ես, որ քեզ հարգեմ՝ քո տեղը Բաղրամյան պողոտայում է»։
Որ ասում եմ պագալովնի cipavorel են ու պուլտով են միանում-անջատվում, նեղանում են;
Երեկվանից հենց «prkicn» ԱԺ-ում երկու անուն տվեց, բոլորը պուլտով սկսեցին էլի էն բեսեդկում սարքած նամակը «ռասկռուտկա անել»:
Ընդհանրապես հայրենիքի , օջախի մասին խոսելիս մարդիկ արագ հեռանում են են ռացիոնալ, իրապաշտական հույզերից, էլ չեմ ասում փողով կամ փողի որոշ քանակով դա կշռելու մասին։
Հ1-ի եթերում Ալեն Սիմոնյանը, Պետրոսի մոտ խոսելով հունիսի 12-ին խորհրդարանի մատույցներում կատարվածի մասին, ասում է՝ այսքան բանից հետո կաթողիկոսը ո՞նց է քնում...
Արդյո՞ք պատահականություն է սեպտեմբերին Իսրայելի հարձակումը, հատկապես՝ սեպտեմբերի 27-ից ավելի ուժգին, ինտնեսիվ հարձակումները Լիբանանի վրա։ Ադրբեջանի հետ սերտ ռազմական համագործակցության մեջ գտնվող Իսրայելը ի՞նչ ակնկալիքներ ունի սեպտեմբերին սկսած ռազմական գործողություններից, ու՞ր է փորձում այն տանել, ո՞ր տարածաշրջան է փորձում տեղափոխել։